Hier had ik het er al over de aanpassing van de tuin ivm de scootmobiel. Eindelijk is dit voor elkaar!
Dit heeft wel wat voeten in aarde gehad zeg, niet te filmen! Veel frustratie bij Di Papa die het allemaal zelf eerder kon natuurlijk en nu moest toezien wat een knoeiboel men er van maakte. Frustratie bij Di Mama die dit allemaal kon aanzien en wederom in de telefoon kon klimmen. Gelukkig was de meneer van de gemeente het er ook direct over eens dat dit "kwajongens"werk was. Afijn dit is gelukkig netjes hersteld.
Nu kan de Scoot mobiel de tuin in gelukkig, maar nu blijkt dat de bediening die op de scootmobiel zit toch niet helemaal de juiste te zijn. Dit gaat aangepast worden. Hoe je hier achterkomt..ach omdat Di Papa de scoot mobiel per ongeluk in de garage deur parkeerde. Gelukkig geen verwondingen en gelukkig hulp van mensen uit te buurt, eind goed al goed.
Di Papa was erg blij en positief over Fysio therapie. Waar hij nu op de loopband heeft gelopen,veel variatie in oefeningen en men ook goed bezig is met zijn evenwicht. Van de week dacht ik al sjee is Di Papa gegroeid haha nee hij zat op een soortgelijk ding als hieronder… dit is om zijn evenwicht te vinden en vast te houden, mooi hulpmiddel…

So far so good, allemaal zo positief… Oom Gerrit heeft een superoplossing gevonden voor de trapleuning die door intensief gebruik langzaam van de muur loskwam. Nog gezellig uit eten geweest, helemaal top.Dat klonk allemaal hardstikke goed.
Dan zit Di Papa vrijdag avond tv te kijken en begint in ene te schudden (epileptische aanval) en Di Mama heeft al snel door dat dit een heftige aanval is.Maar goed in haar eentje krijgt zij DI Papa nooit uit de stoel getilt om (anaal) medicijn toe te dienen. Gelukkig waren Barry & Monique thuis. Zij hebben Di Mama kunnen helpen met DI Papa uit de stoel tillen en nadat de aanval over was naar boven brengen. De Aanval duurde dusdanig lang dat er toch maar met 112 gebeld is. Uiteindenlijk krijg je de huisartsenpost.. het gevoel van kastje naar de muur en weer terug. Gelukkig ging de aanval over en was dit niet levensbedreigend maar in de tijd van bellen met de art en terug bellen van de arts, had er iemand kunnen overlijden ( hier zullen we maar verder niet aan denken).
Zo’n heftige aanval heeft toch een behoorlijke impact: Di Papa zegt nog niet zo’n heftige pijn gehad te hebben als bij deze aanval.Hij is bang dat dit weer gebeurd en wil niet dat Di Mama hem alleen laat.Logisch gevolg als je bang bent natuurlijk.Maandag gaat Di Mama toch eens bellen met de neuroloog… want de aanvallen zijn nu zo om de 12 tot 16 dagen. Dat lijkt ons niet de bedoeling. Di Mama is er iedere keer weer van onderste boven als dit gebeurd hoewel ze heel goed handelt! (Super Mam!!) Vandaag zijn Big Bro en ik om de beurten even bij mijn ouders geweest. Mijn ouders zagen er beide uit alsof ze 3 nachten niet geslapen hadden en allebei vol emoties. Het maakt me zo ontzettend verdrietig…je wil dit niet..maar je kan niks.. zo machteloos…
Maar daarnaast ben ik de mensen die er voor mijn ouders zijn zo dankbaar, zo fijn dat jullie er zijn! dank jullie wel!( ik kan het niet vaak genoeg zeggen!)
je gaat wel nadenken..wat triggert een epileptische aanval? frustratie, te veel gedaan, verdriet.. je probeert het in te vullen waar het vandaan komt,maar zeker weten… doe je het gewoon niet.
*****Update 16/07/2008****
Maandag is Di Mama aan het heen en weer bellen geweest met als resultaat dat Di Papa er een medicijn bij heeft, de 1e week 1 tabletje per dag en daarna 2 per dag. Dit moet rust geven in het hoofd. Als dit niet zo werkt of Di Papa krijgt een volgende epileptische aanval dan kan er contact opgenomen worden. Vanavond Di Mama nog gesproken en het lijkt erop dat het een beetje begint te werken, Di Papa wil niet alleen gelaten worden. Dat is toch een stukje angst die hij nu niet weer 1,2,3 kwijt is. Heel logisch ook.Een nieuw medicijn kan als bijwerking hebben dat er weer een aanval komt ( da’s het dubbele met die medicatie) afijn, maar flink duimen dat het aanslaat en dan zonder aanval!! *duimmmmmmmmmm*
********** 26/07/2008 mini update********
Sinds de laatste aanval is het wel wat rustiger in het hoofd van Di Papa. Beetje te rustig als het ware want Di Papa wordt er lusteloos, moe van…van dit medicijn. Sinds de laatste aanval is er geen nieuwe geweest ( afkloppen) maar sindsdien heeft Di Papa nog steeds pijn, is moe en een beetje down. Das natuurlijk niet de bedoeling. Di Papa blijft er ook maar moe uitzien. Di Mama is aan huis gebonden omdat Di Papa niet alleen durft te zijn, die angst zit er goed in. Zoveel mensen die bi springen met boodschapjes doen ed, super! tnx allemaal.
In overleg met de huisarts gaat Di Papa komende week naar een neuroloog, want zoals t nu gaat is gewoon niet goed en het lijkt ons ook wel weer eens tijd dat Di Papa weer eens goed onderzocht wordt. Dat is sinds hij thuis is niet meer gebeurd…. wordt tijd, wordt vervolgd.
Ondertussen is Ome Gerrit begonnen met het afmaken van de tuin. Dit gaat mooi worden ๐ maar goed levert voor Di Papa wel extra frustratie op omdat ie dit zelf niet kan, zien hoe een ander t moet doen is niet makkelijk. … volgende week wordt er ook gekeken naar andere stoelen ( meer ergonomisch verantwoord).
afijn daarna klets ik jullie wel weer bij, liefs van mij